İzledim || Ters Yüz

Merhaba!

Dün izlediğim Pixar'ın yeni animasyonun Ceylin'le beraber izleme fırsatı bulduk.

Fırsat dediysek Bursa'nın kavurucu sıcağında sinemanın yolunu tuttuk ve küçücük

patlaşmış mısıra 5 tl para verip kıç kadar salonda yerimizi aldık. 

Salon çok havasızd, ne ilgili vardı ne bişi, hani bilet almadan girsek kimse sormayacakmış,

yaz diye çalışanlar da salmış kendini :) Neyse gereksiz ayrıntıları geçelim filmin konusuna gelelim.

Film Riley adında bir kızın doğumuyla başlıyor, Riley doğuyor ve filmi iki
farklı anlatı ile izliyoruz. Riley'nin hayatı ve beyninin içinde ki duyguların
hareketleri.5 duygu ile tanışıyoruz neşe, öfke, özgüntü, korku, tiksinç.
Başta her şey güllük gülistanlık giderken Riley'nin babasının işi nedeniyle
San Fransisco'ya taşınmasıyla tüm duygular birbirine karışıyor.
Beyninin içinde olaylar başlıyor :)
Gerisini yazmayayım, spoiler olacak :)

Film için yorumlarımı yazacak olursam; ben öyle aman aman film eleştirmeni

değilim ama çıktığım zaman kendime direk şunu söyledim "bir wall-e değil ve uzadı beee"

Peki böyle dedim ama hemen yaftalamayın bir dinleyin, okuyun yazacaklarımı.

Pixar'ı oldum olası severim, bu filme de büyük merakla gittim, bir tarafım çok

sevdi, bir tarafım hiç sevmedi, yani filme atıfta bulunacak olursam

iki duyguyu aynı anda yaşadım :) Filmi beynin içinde ki duygulardan işlemek

müthiş bir zeka , hem çok basite indirgeyip, hem de dert anlatıyor. Pixar olunca

böyle oluyor tabii. Ancakkkkk bir sorun var. Bir süre sonra sıkıldım, Riley'nin

yapacağı şeyi tahmin ettiğimiz için mi, yoksa beynin içinde olan olayların

akışı uzadığı için mi bilemedim. Karakteri sürekli zora sokup olay çıksın, filme

konu olsun uzasın gibi geldi. "Yeter be, ne olacaksa olsun" dediğim anlar oldu.

Tüm bunlara rağmen konusunu yani duyguları çok sevdim; Neşe sürekli denge

sağlamaya çalışıyor, Üzgüntü malum hep Bıkkın ve Üzgün, Öfkeli sinir harbi

yaşaınca kafası yanıyor, korku biraz geri planda kalmış gibi geldi bana, Tiksinç 

ise moda ikonası :) Bu duyguların dışında filmde beynin içinde olan pek çok

merkez görmek mümkün, örneğin; rüya merkezi, hayali arkadaş, çekirdek anılar,

silinen anılar, bir de adalar var, Sizi şekillendiren adalar. Çok çok akıllıca işlenmiş,

karmakarışık beyni yalın ve animasyon diline güzel dökmüşler.

Yapsınlar tabii ki adamlarda imkan var :) Benim en güldüğüm sahneler

anne ve babanın kafasının içindeki sahneler :))))  

Filmin yönetmeni Pete Docter.

Türkçe dublajın acayip başarılı olduğunu söylemeliyim.

Özellikle üzüntüyü seslendiren Gupse Özay. Harika bir iş çıkarmış.

Diğer dublaj sanatçıları ise;

Neşe - Aysun Topar

Üzüntü - Gupse Özay

Bing Bong - Engin Alkan

Anne - Özden Ayyıldız

Korku - Murat Şen

Tiksinti - Suzan Acun

Öfke - Ercan Demirel

Riley - Mısra Balkan

Baba - Ali Ekber Diribaş

Benim söyleyeceklerim bunlardı, unutmadan Ceylin filmde uyudu :)
6 yaşında ve pek anlayamadı en az 10 yaş için bir film bence :)
Kavranması pek kolay değil 6 yaşında bir çocuğa göre.

Siz Ter Yüz (inside out) izlediniz mi?
Ya da bana mutlaka izlemelisin dediğiniz bir animasyon var mı?
Yorumlarınızı bekliyorum.

Takipte kalın!
instagram/aycanhatadair
twitter/aycanhayatadair
youtube/aycanhayatadair
periscope/aycanhayatadair