Merhaba!
Yağmurlu bir cumartesiden hepinize selamlar, sevgiler.
Başlığa bakıp "Aycan yine çok atarlı" diyorsunuz değil mi? Demeyin! Çünkü herkesin muzdarip olduğu ve kurtulmanın pek mümkün olmadığı bir hastalıktan bahsedeceğim.
"Kendini methetme hastalığı"
Hayatımız boyunca daha küçücük bir çocukken kimler komşunun kızının marifetlerini duymadı?
Ya da akrabanın çocuklarının "süper" iyi olduğunu?
İlla ki ve de illa ki "Ayşe teyzenin kızı nereleri kazanmış, oooo dersleri hep süpermiş" cümlelerini duymuşuzdur, duymayanlar sizlere sesleniyorum sizler pırlanta gibi değerlisiniz.
Biz hep komşunun çocuklarının nasıl iyi olduğunu annelerinden dinledik, aslında o çocuklar sümük yiyip, altlarına işiyorlardı! Sadece anneleri iyi birer pazarlamacıydı ve bizler her fırsatta onlara inanıyor, sesimizi çıkarmadan dinliyorduk, tabii o zamanlar "kendini metherme hastalığı" bilinmiyordu. Şimdilerde ise ilim ilerledi, bilim gelişti.
Teşhisi şıp diye konulan bu hastalığın üzülerek söylüyorum ki tedavisi yok!
İsviçre'li bilim insanlarına sesleniyorum ota boka çare buluyorsunuz, lütfen şu hastalığa da bir el atın.
Velhasılı-kelâm;
Annemin çok güzel bir lafı vardır!
"İnsan kendini beğenmezse çatlar!"
Tabii ki ucundan, kıyısından insan kendini beğenir ama abartıp da hastalığa dönüştürünce olmuyor.
Komik oluyor, avam oluyor.
Yapmayın, kimse size inanmıyor, siz kendinizi kandırıyorsunuz bizler size çok gülüyoruz, arkanızdan konuşup dalga geçiyoruz :)
Kendini beğenme hastalığına birkaç örnek verecek olursam;
Benim kızım o kadar marifetli ki İngiltere kraliçesi istemeye geldi.
Benim ayaklarım o kadar güzel ki heykelini yapmak istediler (bu gerçek).
Benim kızım o kadar iyi bir işte çalışıyor ki 5 milyar aylık alıyor (bu gerçek, kız tezgahtar).
Beni isteyen adamın 500 dairesi var (bu gerçek).
Benim çocuğum o kadar akıllı ki doğar doğmaz üniversiteye başladı.
Benim evliliğim o kadar iyi ki hiç kavga etmeyiz (bu gerçek, akşam kavgadan kapılar kırıldı).
Bu örnekler uzarrr gider, aklıma gelen şeyler bu kadardı ama zorlasam milyon tane çıkar.
sizin aklınıza gelen abartı şeyler varsa yazın hep beraber gülelim,eğlenelim.
Bu arada yazmamı istediğiniz bir konu varsa lütfen yazın!
Yok sen yazma ben yazacağım diyorsanız misafirim olun yazınız blogda yayınlansın ☺
E-posta: aayparcasii@gmail.com
Takipte Kalın!
"Anneme gecen dedim ki anne biliyor musun cumhurbaskani disinda her sey olabiliyorum. Onu da yastan olamiyorum (akabinde suh bir kahkaha)" (bunu diyen kizimiz iktisat bolumunu 7. Senesinde bitirerek mezuniyet bahtiyarligini yasamistir)
YanıtlaSil"Kizim cok basarili bir savci oldugu icin adli tatilde izin kullanmaya hak kazandi" (yorumsuz)
Aklima ilk etapta gelen canli ornekler bunlar. Daha neler neler, ne ovungec tipler var. Hepsine acil sifalar diliyorum :):)
hahaahah süpermş ya :)))) bende acil şifalar diliyorum cnm hepsine
SilDerinlerde saklı kalan kişi ve kimlik problemlerinin su yüzeyine çıkması da diyebiliriz; bir nevi savunma mekanizması... Çocuğunu öven insan da aslında dolaylı yoldan kendini övüyor. Aslında hepimiz sıradan insanlarız; hatta Monteigne bunu çok güzel özetlemiş: '' İnsan kendindeki eksik ve cılız değerleri, üstelik insan hayatının hiçliğini hesaba katarak düşünecek olursa, hiçbir değeriyle övünmeye kalkışmaz.'' Yine de başkalarını küçük görmeden yapıldığı takdirde beis görmüyorum ben. Ha sen kimsin diyebilirsiniz; diyebilirsiniz tabii :)
YanıtlaSilBu kadar felsefi yoruma ben yorum yapmıyorum ve tüm yazdıklarınıza katılıyorum :)))
Sil