Nerede Kalmıştık

Merhaba!

Evetttt sevgili followcanlar nerede kamıştık... hımmm... bi düşünelim, çok da düşünmeyelim

bence çünkü 1 gün önce doğum günü mesajlarınızın beni nasıl mutlu ettiğinden bahsedeyim

arkasından yaşadığım aksaklıkları da yazayım ister misiniz?

Eee... ben diyorum her mutsuzluğun arkasından bir mutlu haber, mutluluğun arkasından da

mutsuz haber alıyorum diye :) Olsun napalım, olacak o kadar.

Öncelikle doğum günümde özel bir kutlama vs. yapmadım, sadece bloga bir post yazdım,

instagramda paylaşım yaptım. Sabah evden çıktım, liseden beri arkadaşım olan Tuğba'nın evine

kahvaltıya gittim. Sağ olsun Tuğba doğum günümü unutmamış ♥

Bana pastalar almış, kurabiyeler yapmış, oooo neler neler hazırlamış.

Tuğba'cığıma buradan tekrar teşekkür ediyorum.

Uzun zamandır görüşmüyorduk sohbet, muhabbet derken zaman nasıl geçmiş anlamadık.
Her şey harika gidiyor, annem pasta almış bana, pasta kestik, mum üfledik.
Yeğenim Ceylin video yollamış, doğum günümü kutlamış.
Sonra eve geldim ve sizden gelen mesajları okudum.
Şaşırdım, sevindim, mutlu oldum.
Hiç görmediğim insanlardan bir sürü doğum günü mesajı almışım, tabii bunda
şurada yazdığım "nolurrrrr yorum yazın nolurrrr" yalvarmasının da etkisi olmuş olabilir. :)
Tanıdıklarım da okumuşlar yazımı ve bir şekilde mesajlarını ilettiler bana :)
Ex'ler  n'oldu onlardan ne haber dediğinizi duyar gibiyim. Valla onlardan ses yok,
belki Pucca gibi ünlü olup kitap yazarsam haberleri olur :)
Yazdığınız mesajları okuyunca anladım ki hepimiz birbirimize benziyoruz  benim gibi
düşünenlerde bir hayli fazlaymış,  belki ifade edemiyorlarmış kendilerini, en çok da buna sevindim.
Bir yerde bir yazı, söz okuduğumda "aaaa aynı ben" dediğimde kendimi yalnız hissetmem.
Bunu size hissettirdiğim için acayip mutlu oldum.
Güzel dilekleriniz için tek tek herkese teşekkür ettim, gözümden kaçan varsa affola. :)
Mutlu oldum, tüm gün ağzım kulaklarımda gezdim,  ya sonra...

Vallahi Allah beni sınıyor :)
Artık buna kesin gözüyle bakıyorum!
Yaklaşık olarak iki aydır video çekmiyorum. Ramazan geldi, oruçluyum, hava sıcak, modum düşük,
motivasyanum yok, çeksem ne çekcem, her şey bok gibi, sinirlerim bozuk, herkes tatilde vs...
 bahanelerle videolarıma ara vermiştim. Ama Youtube ile ilgili güzel gelişmeler oluyor ve çekmem gereken bir video var. Hadi dedim bu  başlangıç olsun gerisi gelir.
Giyindim, süslendim geçtim kamera karşısına; ıııııııııı üuüıüüü derken akşama kadar uğraştım ve
videomu tamamladım. Geriye sadece düzenleme kısmı kaldı dedim ohhhh rahatım.
Nahhh rahatım!
Düne kadar hiçbir problem çıkarmayan bilgisayarım tam videoları düzenlemeye başladığım
anda kapandı!!! Deliricem, neden neden derken bi baktım aşırı ısınmış.
Fanı bozulmuş, tamire gitti, neyse yapıldı aldım, tekrar işe koyuldum,
Movie Maker denilen windows işletim sisteminin en dandik programında videomu işlemeye
koyuldum. Hımmmm... tabi tabi movie maker'da seni bekliyor!
Program hata veriyor bu seferde, ayyyy öleceğim!!!
Kaç kere kaldırdım, tekrar kurdum, güncelledim, yok yok yok sürekli hata veriyor.
Mümkün değil çalışmıyor, artık yapacak bişi yok dedim ve bilgisayarı geri yükledim.
Bu eski bir grafiker için ne demek biliyor musunuz?
Bir dünya programın tekrar kurulması, saatlerce güncelleme almak demek :(
Tamam dedim buna da evet, sabır, olacak, isyan etme!
Dedim dedim ama bu seferde çekeceğim videoda eksiklik çıktı.
Bir cümleyi söylememişim, bir iki yer de içime sinmedi.
Yani çektiğim o kadar anons boşuna gitti.
Bileklerimi dikine kesicem!

Şimdi işin yoksa tekrar kamera karşısına geç bütün gün uğraş.
Nasıl canım sıkıldı, sinir oldum.
Eeee ben size diyorum hep bedel ödemem gerekiyor mutluluk, huzur, başarı için.
Ulan kimin tavuğuna kışt dedim be, kimin ahını aldım, bi bilsem
el pençe divan durucam :)

Sıkıcı hayatımdan, sıkıcı notlar okudunuz, teşekkür eder, sizlere iyi günler- geceler ....
ne vakitte okuyorsanız artık o zamanda "iyi" her şeyi dilerim :))

Takipte kalın!
instagram/aycanhatadair
twitter/aycanhayatadair
youtube/aycanhayatadair
periscope/aycanhayatadair